3 لحظه ای صدای اسپیکر ها قطع می شود.
گاهی دنیا لحظه ای از نفس می افتد .
برای لحظه ای همه چیزها سا کت و سا کن و ث ا ب ت به تو نگاه می کنند.
انگار تمام جرم سنگینش متوجه توست .
انگار نوبت توجه کردنش به توست .
گاهی آرام قسمت های مبهم و موهومش را هم در گوشه ای از قاب گذاشته.
ولی معمولا اینقدر منگ و سنگین می شوی که نمی بینی .
گاه ترغیبت می کند که ببینی .
مانند فاحشه ای که گوشه های بکر جسمش را نذر چشم های کنجکاو می کند .
بعد حس می کنی چیز های ارزشمندی داری.
در کنار تمام بدحسابی ها سر وسری با زندگی داری .
بعد معمولا آرام روی تخت خواب می خواباندم.

فیش.