Friday, May 06, 2005




3 گویی ستاره های شب من زمینی اند .
شب ها ستاره ها
همبستر دوباره های شهره به انسان
در ماورای روزهای پر از روزمرگی
در تاری شب تاریک ،بی نشان
با ناله ای سیاه و نه خنده ای سپید
در خواب خفته اند.

تا من دوباره بگویم .
با ناله ای سیاه و نه خنده ای سپید
امشب چه بی ستاره به پایان رسید.


?5/06/2005 06:10:00 PM

Comments: Post a Comment
ARCHIVE
October 2004  November 2004  December 2004  January 2005  February 2005  March 2005  April 2005  May 2005  June 2005  July 2005  August 2005 
H A 6
2 P A
H O M E
M A I L
X M L